تا علمدار بود، غم بود اما غربت نبود. او که برخاک فتاد غم و غربت درهم تنید و صدای حسین در کربلا پیچید: اینک پشت و پناهم فروریخت و امیدم گسسته شد. کرب و بلا از آندم آغاز شد..